Stopa niedokrwienna występująca w przebiegu cukrzycy rozwija się w wyniku choroby naczyń obwodowych tj. zaawansowanej miażdżycy. Zmiany chorobowe prowadzą do znacznego zwężenia lub wręcz zamknięcia światła naczynia (tętnicy) doprowadzającego krew do  stopy.

Czynnikami ryzyka, oprócz źle leczonej cukrzycy, są w tym wypadku także zaburzenia profilu lipidowego (podwyższony poziom cholesterolu we krwi) oraz palenie papierosów. W wyniku niedokrwienia dochodzi do obumierania tkanek stopy, a zmiany chorobowe są zwykle bardzo bolesne. Niemniej, w przypadku współistnienia polineuropatii obwodowej, czyli zaburzeń czucia spowodowanych również źle leczoną cukrzycą, ból może być niewielki lub nie występować wcale. Kluczowym elementem leczenia stopy niedokrwiennej jest wykonanie zabiegu operacyjnego przywracającego właściwy napływ krwi do kończyny.

Zabiegi takie wykonywane są w specjalistycznych ośrodkach szpitalnych, zwykle angiologicznych i chirurgicznych. Dopiero po uzyskaniu wystarczającego ukrwienia stopy możliwa jest dalsza, prowadząca do wygojenia terapia.